Do Not Go Gentle into That Good Night by Dylan Thomas
อย่าจากไปอย่างง่ายดายในห้วงราตรีสวัสดิ์
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
อย่าจากไปอย่างง่ายดาย ในห้วงราตรีสวัสดิ์
เหล่าผู้ชรา ขอท่านจงเปล่งประกายเจิดจรัส
ขณะที่โมงยามกำลังผลัด
จงฉุด จงกระชาก
อย่าให้แสงสุดท้ายพรากไป
แม้นเหล่าปราชญ์จะทราบดี ว่าราตรีต้องมาเยือน
แต่ผลงานของพวกท่าน ยังไม่อาจจุดประกายสั่นสะเทือน
จึงไม่ยอมจากไปอย่างง่ายดาย ในห้วงราตรีสวัสดิ์
เมื่อคลื่นลูกสุดท้ายใกล้ซัดกระทบฝั่ง
เหล่าผู้ทรงศีลก็คร่ำครวญ
ถึงคุณงามความดีที่จวน จะได้สร้างและฝากฝังไว้
ในทะเลเขียวขจีแห่งชีวิต
จึงต้องฉุด จึงต้องกระชาก
มิให้แสงสุดท้ายพรากไป
เหล่าผู้กล้าที่ร้องเล่นเต้นรำ กรำแสงแดดมาทั้งวัน
กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็สาย ได้แต่เศร้าเสียดายตามตะวันรอน
จึงไม่ยอมจากไปอย่างง่ายดาย
ในห้วงราตรีสวัสดิ์
เมื่อใกล้ชีวาวาย เหล่าผู้อมทุกข์
จึงตระหนักได้ด้วยสายตาอันมืดมิด
ว่าแม้กระทั่งดวงเนตรที่บอดสนิท
ก็สามารถปะทุได้ดั่งดาวตก
เกิดเป็นแสงสีและความหฤหรรษ์แห่งตน
จึงต้องฉุด จึงต้องกระชาก มิให้แสงสุดท้ายพรากไป
และสุดท้าย แด่บิดาของข้าพเจ้า
ที่บัดนี้พำนักอยู่บนยอดเขาอันเศร้าโศก
ได้โปรดเถิด สาปแช่งข้า อวยพรข้า
ด้วยหยาดน้ำตา ข้าขออ้อนวอน
อย่าจากกันไปอย่างง่ายดาย
ในห้วงราตรีสวัสดิ์
โปรดฉุด โปรดกระชาก
อย่าให้แสงสุดท้ายพรากไป
Related posts
