– พล็อตของนิยายเรื่องนี้มีเสน่ห์และชวนติดตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นพระเอก ฉีเซวียน ที่กว่าจะรู้ตัวว่าเคยทำผิดจนกระทั่งต้องกลับมาง้อขอคืนดีกับนางเอก กู้ชิงจู๋ ซึ่งทำให้เรื่องราวดูน่าสนใจและเร้าอารมณ์ ผู้เขียนได้นำเสนอคาแรคเตอร์พระเอกที่มีความเจ้าเล่ห์ พูดเก่ง นิสัยกะล่อนเล็กน้อย ซึ่งแตกต่างจากนิยายจีนทั่วไปที่มักจะสร้างตัวละครพระเอกให้เป็นคนเงียบขรึมและเย็นชา ทำให้เนื้อเรื่องดูมีชีวิตชีวา และมักจะมีฉากตลกๆ จากความกระล่อนของพระเอกนี่เอง

– สำหรับตัวละครนางเอก กู้ชิงจู๋ นั้น ได้รับบทเป็นหญิงที่ผ่านประสบการณ์อันขมขื่น ทั้งถูกกดดันทางอารมณ์และต้องพบกับความสูญเสียจากการแท้งลูก สิ่งเหล่านี้ได้หล่อหลอมให้เธอกลายเป็นหญิงที่พูดน้อยและเย็นชา ซึ่งสร้างมิติของตัวละครที่แตกต่างจากนางเอกนิยายจีนทั่วไป ด้วยโทนที่ต่างขั้วกันนี้ ผู้เขียนสามารถถ่ายทอดไดนามิกของความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกและพระเอกได้อย่างลงตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เรื่องราวส่วนใหญ่ถูกเล่าผ่านสายตาของนางเอก จึงทำให้ฉากที่ไม่มีพระเอกนั้นมักจะเต็มไปด้วยบรรยากาศดราม่าและความเศร้าหมองเป็นโทนหลัก

– ผู้เขียนได้ถ่ายทอดความซับซ้อนและความขัดแย้งในจิตใจของนางเอกอย่างลึกซึ้ง ทำให้ผู้อ่านสัมผัสถึงความลำบากใจและขั้นตอนการยอมรับพระเอกเข้ามาในชีวิตอีกครั้งได้อย่างชัดเจน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการฝ่าฟันความเจ็บปวดและความทรงจำที่เคยถูกทำร้ายทั้งจิตใจและร่างกายจนสูญเสียลูกน้อย

– ในเรื่องความเป็นแพทย์ของนางเอก กู้ชิงจู๋ ผู้เขียนอาจไม่ได้ลงรายละเอียดเชิงลึกมากนัก เนื่องจากบทบาทของนางเอกในฐานะแพทย์นั้นส่วนใหญ่จะเป็นการบอกกล่าวจากเนื้อเรื่องว่ากู้ชิงจู๋เป็นหมอที่เก่ง ทว่าในฉากที่นางเอกแสดงความสามารถจริง ๆ กลับมีเพียงการจัดยาและจับชีพจร ซึ่งยังไม่เพียงพอที่จะสร้างมิติหรือแสดงให้เห็นถึงความชำนาญในการรักษาของเธออย่างเต็มที่ นอกจากนี้ นางเอกยังกลับมาเกิดใหม่ตอนอายุประมาณ 12-13 ขวบ ซึ่งทำให้ภาพลักษณ์ของความเก่งกาจนั้นอาจขาดมิติอยู่บ้างเพราะความสามารถของเธอไม่ได้ถูกแสดงออกมาอย่างหนักแน่นมากพอ

– ในส่วนของตัวละครคู่รักรอง กู้อวี้เหยา และ เฮ่อผิงโจว ถือเป็นตัวละครที่นำเสนอบทเรียนสอนใจสำหรับผู้ที่คิดจะแย่งชิงสิ่งที่ไม่ใช่ของตน เพราะความสัมพันธ์ที่ถูกบังคับให้ได้มามักไม่ยั่งยืน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จบลงด้วยความล้มเหลว ทำให้ผู้อ่านได้เห็นภาพสะท้อนของความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกและนางเอกในชาติภพก่อนหน้า ซึ่งนางเอกเคยใช้กลอุบายเข้าหาผู้ใหญ่เพื่อให้ได้แต่งงานกับฉีเซวียน แต่เมื่อความสัมพันธ์ไม่ได้เกิดจากความยินยอมพร้อมใจ ผลลัพธ์สุดท้ายจึงลงเอยด้วยการล่มสลาย

– ฉากปะทะระหว่างกู้ชิงจู๋ในฐานะชายาโหวซื่อจื่อกับตระกูลเฮ่อนั้นเต็มไปด้วยความดุเด็ดเผ็ดร้อน นอกจากจะสร้างความสะใจให้กับผู้อ่านแล้ว ยังเป็นจุดที่ช่วยให้นางร้ายอย่างกู้อวี้เหยาได้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำค่า เมื่อเธอได้รับการทารุณอยู่ในเรือนของตระกูล จนได้คิดได้ว่าสิ่งที่เธอไขว่คว้านั้นไร้ค่า เธอจึงเลือกที่จะหย่าและออกมาสร้างเส้นทางชีวิตของตนเอง ซึ่งถือเป็นบทเรียนให้กับสตรีในทางหนึ่ง

– โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้สามารถผูกจบเส้นเรื่องต่างๆ ได้อย่างงดงาม ทั้งเส้นเรื่องของคู่รักหลักและคู่รักรอง ตลอดจนจุดจบของตัวละครร้ายอย่าง ฉินฮูหยิน และ เฮ่อเส้าจิ่ง เพียงแต่น่าเสียดายที่ผู้เขียนไม่ได้เล่าไปถึงจุดจบของ ฉีเฉิน และ องค์หญิงอันเล่อ หรือ ท่านหญิงหย่งหนิง ซึ่งเป็นตัวละครอีกคู่ที่แอบบ่งบอกว่าจะมีอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไร